Een maand in Madrid!

Zondag heb ik dan eindelijk de Vuelta gezien. We hadden best wel mooie plaatsen dichtbij het Prado Museum, ongeveer een kilometer van de finishlijn af. Het leuke was dat net als bij de Tour de France de renners een aantal keer langskwamen. Genoeg kansen dus om een foto te maken, al was dat best lastig met die snelheid. Het is best wel apart om zo’n groot ‘circus’ te zien. Daarna hebben Kim, Esther en ik ontzettend lekker gegeten (ahum ahum) bij de All U Can Eat. Na drie weken Madrid kunnen we best wel een lijst maken van restaurants en clubs waar je niet heen moet gaan. De avond was een keertje rustig, een keer bankhangen. Goede afwisseling.
De maandag was natuurlijk gereserveerd om te gaan hardlopen. Retiro park is superpopulair onder hardlopers en je zult er dan in de straten niet veel tegenkomen. Ik vind het altijd wel wat hebben. Vooral omdat het een route door de stad is met heel veel toeristische hoogtepunten en bergop, bergaf. En ik kan zeggen; ik loop op schema voor mijn doel! ’s Avonds zijn we naar de Fuckin’ Monday party geweest en dat was best gezellig. En we waren zo op tijd thuis dat ik toch mijn ochtendcollege heb moeten skippen. Ja, 9 uur op dinsdagmorgen gaat ‘em niet worden in Madrid. Zeker niet als het vak niet leuk is..
De dinsdag begon dus een beetje rustig aan. Mijn tweede college van de dag ben ik natuurlijk wel geweest en ik heb ’s avonds toen ik thuiskwam nog een beetje running gedaan maar echt goed ging het niet. Daarna was het voetbaltijd en hebben Philipp en ik Real Madrid Galatasaray zien afdrogen. Daarna hebben we bij Kim nog wat gedronken en hebben we de avond afgesloten bij een chocalatería met Churros. San Ginés, always open!
Woensdag moest ik op tijd op de universiteit zijn voor mijn afspraak om de vakken aan te passen. De universiteit had zo’n goede capaciteit online dat het systeem niet meer werkte. Voordeel voor studenten was natuurlijk dat ze veel flexibeler waren. Alles geregeld wat ik wilde en daarna nog even de sportschool in geweest. Spierpijn: check! Ook woensdag was het voetbalavond en heb ik dankzij mijn goede Duitse vriend Borussia zien verliezen. Was toch wel jammer. Was wel leuk hoeveel Duitsers er waren. Daarna was het tijd voor ‘Operatie Surprise Birthday’ voor Kim. Donderdag was haar verjaardag dus dat moeten we goed inluiden dachten we. Om stipt twaalf uur hebben we haar gefeliciteerd met Oreo-taart en met een UC3M-shirt en de avond hebben we daarna goed voortgezet in een Irish pub vlakbij Sol. Ik was zo blij toen ik thuis was om 5 uur. Dan komt dat moment dat je de sleutel omdraait van de eerste deur en het klopt. Dan krijg je de laatste deur en dan wil die niet open.. Heb ik een uur op de grond gezeten in onze hal totdat Esther kwam... de andere roommate had de sleutel erin laten zitten aan de andere kant.
De donderdag begon met een meeting om 12. We waren in een half uur klaar en dus moest ik wachten tot ongeveer zes uur totdat de volgende les zou beginnen. Nog geluncht met Philipp en Kim en Esther zijn er ook nog even bij komen zitten dus de tijd ging op zich wel redelijk voorbij. Na mijn college heel snel naar huis gegaan om om te kleden want Esther en ik hadden een surprise dinner geregeld voor Kim. Helaas was het eten niet zo goed (staat ook op de lijst), maar verder was het een geslaagde verrassing. Daarna naar Commo voor de free bar en uiteindelijk de avond afgesloten in Kapital: disco met 7 verdiepingen. Incredible. Er zit zelfs een karaokebar in. Helaas raak je wel iedereen kwijt als je naar de wc bent geweest.
De vrijdag is tot dusver best wel rustig gebleven. Twee werkcolleges gehad en de week daarmee weer afgesloten. Het is eigenlijk wel grappig dat zelfs ik nog wen aan de collegetijden hier. Bijna elke les is verplicht vanwege participatie en in Nederland zou ik bijna alle colleges skippen na 3 uur ’s middags maar hier valt het reuze mee. Mooie meevaller
De afgelopen week was misschien nog wel leuker dan die ervoor. That’s what Erasmus is about. Ik moet eerlijk toegeven dat het eten koken af en toe nog best wel een opgave is. Het is meer van wat moet je doen etc. etc. Komt wel goed ooit. Verder denk ik toch ook wel regelmatig aan de aanslagen op de metro hier in Madrid. Het is nu ruim 9 jaar geleden en ik heb totaal geen angst dat het weer zou gebeuren, maar als je kijkt hoeveel mensen hier reizen elke dag en ook naar de omvang van alle bussen, trams en metro’s, dan is het ongelooflijk dat dat zo in een keer kan stilvallen.
Afgelopen weekend zijn we ook nog naar Valencia geweest, maar daarover alles in de nieuwe blog. ¡Hasta luego!