Druk, druk en druk

En er zit alweer een week op sinds de vorige blog. De tijd lijkt steeds sneller te gaan en de tijd die ik heb om mijn blog te schrijven moet steeds weer ergens vandaan komen. Dus schrijf ik em nu maar, op een rustige zondag ‘middag’ in Madrid. Afgelopen week? Ging veel te snel voorbij.

Zaterdagochtend reisden Kim en ik naar het vliegveld. Haar ouders zouden om twaalf uur aankomen en de mijne om half elf. Compromis: we zorgen dat we er om half twaalf zijn. Na bijna de weg kwijt te zijn geraakt op het vliegveld, de plattegrond niet te snappen en twintig minuten te hebben gelopen waren we er eindelijk achter waar ze zouden moeten zijn. Mijn ouders zaten inmiddels al buiten dus kon ik daarheen. Na 6 weken zag ik ze (ook mijn broer, oma, nichtje en tante) weer eindelijk. Uiteindelijk goed meegeloodst naar hun appartementje (heel veel trappen, heuvels en koffers sjouwen later). Geluncht hadden we al in het park dat vlak bij hun appartement lag. Uiteindelijk zijn we ’s middags nog naar het paleis geweest en heb ik ze mijn kamer laten zien. Vond ik dan zelf weer een hoogtepuntje, zij dachten daar anders over, haha. ’s Avonds gegeten bij de vaste stek van onze Erasmus-groep: Alhambra. Goed gegeten zoals altijd. Daarna – omdat we allemaal best wel moe waren – weer teruggegaan richting appartement en ik naar huis.

De zondag stond in het teken van de toerist uithangen. De tijd was kort en ik wilde ze alles laten zien dus hup die metro in en we gaan van hot naar her. Natuurlijk moet iedereen bij Parque de Retiro zijn geweest dus die metro gepakt. Uitgestapt bij Plaza de Cibeles voor het culturele puntje aldaar, naar het zuiden gelopen langs het Museo del Prado af en een hele mooie kerk en uiteindelijk lekker gegeten en gezeten in het park. Daarna zijn we teruggegaan richting Sol. De ‘ouders’ gedumpt op het terras en ben ik zelf even naar de Corte Ingles geweest aangezien ik nog hardloopschoenen nodig had. Konden ze de schoenen meteen even goedkeuren. Toen hebben we gegeten dichtbij Sol bij Museo de Jamón (ja geen museum maar een restaurant). Best goed gegeten ook daar.

De maandag zouden we naar het paleis gaan. Gratis entree vanaf vier uur ’s middags dus zoals alle toeristen doen: om kwart voor vier in de rij staan om te wachten tot vier uur. Ik was er al geweest maar het blijft best wel indrukwekkend, vooral de grootte van het paleis. Toen heb ik mijn ouders even gedumpt (soms word je er gewoon gek van:-) ) en ben ik zelf even naar huis gegaan voor een half uurtje. Toen met de hele groep weer gegeten bij Museo de Jamón en heb ik ze vanzelfsprekend ook Churros laten eten bij San Gines. Kan niet anders als je in Madrid bent.

De dinsdagochtend moest ik er ook vroeg uit want ik sliep gewoon op mijn kamer en ik zou meegaan naar het vliegveld. De airporttransfer was wel chill; hij zou om kwart voor acht komen maar was er al om half acht. Rustig de tijd voor alles dus. Toen kwam het minst leuke deel van het bezoek: afscheid nemen. Maar wel met de gedachte dat ik over drie weken weer even een weekend in Nederland ben dus het is maar voor kort. Meteen doorgereisd naar de uni in Getafe (kostte ook weer anderhalf uur en 3 keer overstappen) en les gehad tot 3 uur. Daarna thuis met mijn Marketing groepje gewerkt aan ons project en dat was rond 7 uur klaar. Toen ben ik met Esther haar hoodie nog gaan ophalen in een club en hebben we ons aangesloten bij voetbalfans voor de wedstrijd Zweden – Duitsland. Zoals bijna altijd weer geëindigd in de Irish Pub. Om half drie was ik zo moe (na een dag van ruim 20 uur zonder slaap) dat ik maar richting huis gegaan ben.

De woensdag stond – zoals altijd – in het teken van de studie. Tussendoor even hardlopen en weer door. Ik moest nog wel even naar de uni voor mijn marketingproject maar dat viel best wel mee. De hele avond nog gewerkt thuis aan marketing en andere vakken en toen vonden Esther en ik het wel tijd voor de beloning: een taco van tako-away. Op de terugweg konden we ons natuurlijk niet inhouden (want een taco is niet genoeg) dat we ook maar even zijn gestopt bij de McDonalds. Echt een studentenleven zo om 1 uur ’s nachts.

Donderdagochtend ging de wekker weer vroeg en was ik weer klaar voor een volle dag uni met colleges tot 7 uur. Ik zou daarna nog naar de eerste volleybalwedstrijd van Kim gaan kijken maar ik was zo moe dat ik naar huis gegaan ben voor een kleine siesta. Daarna wat eten in de pan gegooid en naar Commo gegaan. Ditmaal verkleed in stijl van de avond: superheroes: zorro. Rond een uur of een zijn we toen naar Kapital gegaan en op de terugweg daarvan een taco gehaald bij de tako-away.

De vrijdag was best wel rustig. Een normaal standaard dagje. Eerst op de uni werkbespreking voor Economics of European Integration, daarna Marketing en daarna weer naar huis. Esther en ik hebben toen eigenlijk meteen gekookt en ondertussen ‘DWDD’ gekeken. Voelde een beetje als thuis aan. Als toetje heb ik nog maar een McFlurry gehaald (Ja Johan, voor jou McFluffy) en bij de Corte Ingles nog even wat inkopen gedaan.

Zaterdagochtend werd ik wakker en had ik een berichtje van Jessy, huisgenoot van Philipp, of ik meewilde op een Street Art Safari. Was een soort tour door een wijk van Madrid ten noorden van Gran Vía die je eigenlijk het verhaal vertelde achter de posters en kunstwerken die je op straat ziet. Normaal zou je het zien en doorlopen maar het verhaal erachter kennen maakt het toch wel leuker en interessanter. In de middag met Kim nog een Llaollao gegeten en een willekeurige metrolijn gekozen voor een tourtje door Madrid. We kunnen nu trots zeggen dat we ook metro lijn 6 hebben afgevinkt en de Río Manzanares en de Puente de Segovia hebben gezien. Enige minpunt was toch wel de regen die het wilde verpesten.

Zondag was een echte luilekker-dag. Beetje aan school gedaan en voetballen gekeken. Tussendoor nog even met oma geskypet (is die ook weer op de hoogte) en ook een siesta gedaan. Daarna moest ik nog even boodschappen doen bij de Lidl en de Dia. Nou was de Lidl dicht dus voor niks daarheen gelopen... Op zich is dat niet erg maar die Spanjaarden lopen me toch zo ontzettend vervelend, traag en in de weg. Echt ongelooflijk. Gelukkig schijnt hier de zon om dat een beetje goed te maken. Ik ga zo maar eens een poging doen om te koken.. kijken wat er nu weer uitkomt. Tot volgende week!