Gewoontjes

Tja. Wat maak je nog mee als je hier zes weken zit? Als ik heel eerlijk ben niet zo heel veel. Als je ergens lang genoeg zit gaat het ‘nieuwe’ ervan af en wordt het leven dat je hier leidt vrij normaal. Je raakt in een soort ritme, of beter gezegd: flow, waardoor de dagen snel voorbij gaan.

De afgelopen week was een voorbeeldige week. De zaterdag begon goed met vier nieuwe families, waarvan ik meteen merkte dat er een aantal hele sympathieke families tussenzaten. Het was rush hour toen ze allemaal tegelijk aankwamen maar alles is goed gekomen. ’s Avonds hebben er nog een aantal families gegeten in het restaurant en heb ik thuis nog even een film gekeken, de zoveelste, in het Spaans.

De zondag daarentegen was vrij rustig. De ochtendanimatie kon rekenen op de participatie van twee families die het aquavolleybal wel waardeerden. Eindelijk een echt partijtje kunnen doen.

De maandag was zoals altijd mijn vrije dag. Mijn eigen ‘día de colada’ ofwel ‘wasdag’. Helaas moest ik in de ochtend de receptie overnemen dus liep mijn schema een beetje uit aangezien was beter droogt hier tussen twaalf en twee dan tussen drie en vijf. Vooral omdat de zon dan niet meer op mijn appartementje staat. Enfin, kamer gepoetst, bed gewassen, droger aangezet en boek gelezen aan het zwembad in de zon. Een echte vakantiedag!

Dinsdag was er weer aquavolleybal. Ook vandaag weer voldoende animo om het partijtje te kunnen spelen. Helaas heb ik verloren. Moet ik eerlijk toegeven. Ook begon dinsdag het pingpongavontuur van de week tussen een van de kinderen (Rosa) en ik. Stand: 1-0 voor mij.

Woensdag was een dag zoals er zovelen van zouden moeten zijn. ’S Ochtends getafeltennist. Stand: 1-1 en ’s middags hele middag in de bar gewerkt. Mensen aan de sangria gekregen en daarna naar het restaurant gelokt. Mooie middag en avond, ondanks dat de animatie een beetje is weggevallen. Helemaal fantastisch was dat een van die twee families een aantal boodschappen voor me had meegenomen uit Olot.

Ook donderdag was leuk; aquavolleybal (weer verlies) en pingpong (ook verlies; Rosa 2, ik 1). Alhoewel ik had verloren was ik wel blij dat er mensen meededen en dat het eindelijk even een weekje goed liep allemaal. ’s Avonds kwamen er twee Belgische families paella eten en mijn werkdag was rond 9 uur afgelopen. Blij toen ik ‘thuis’ aan de Fanta Limón zatJ

Vrijdag was een dag vol met pingpong en boogschieten. Ik had Rosa een ijsje beloofd als ze zou winnen met pingpong. Helaas gebeurde dat. Best of nine sets. Nou als je met 5 – 1 verslagen wordt, dan verlies je wel terecht hè? Stand dus 3 – 1 voor Rosa. Daarna boogschieten. Ik zit hier nu 6 weken maar ik moet toch echt nog even oefenen haha. Komende week maar dan...

En nu is het dus alweer zaterdag. De rode draad die afgelopen week door de week heen liep? Spaanse subjuntivo grammatica en thematische woordenschat om mijn Spaans niveau van B2 te halen en te behouden en één hele leuke familie die vandaag gaat. De anderen waren ook leuk, maar deze is toch wel een beetje bijzonder. Misschien ook wel omdat het heel veel aan mijn eigen familie back home doet denken.

Komende week? Vijf families; twee blijven er twee weken en eentje zelfs drie weken.. Het wordt nog even afwachten. Ik ga nog even de zon in. Boek is uit, dus al mijn tijd gaat naar de zon... Vooruitzicht komende week? Bruin, bruiner, bruinst. Én grammatica. Wat een ‘vakantie’-discipline. Nog 16 dagen te gaan, dan mag ik weer even naar Nederland. Tot volgende week!